Σάββατο 21 Νοεμβρίου 2015

Ένα χαμένο νησί γνωστό από την αρχαιότητα μόλις ανακαλύφθηκε στο Αιγαίο Πέλαγος

Αυτή είναι η συναρπαστική του ιστορία

Μια διεθνής ομάδα αρχαιολόγων και γεωφυσικών ανακοίνωσε πως ανακάλυψε ένα χαμένο νησί στο Ανατολικό Αιγαίο. Το νησί, αναφέρει το National Geographic, είναι γνωστό απ’ τα γραπτά του αρχαίου Έλληνα ιστορικού Ξενοφώντα, και βρίσκεται κοντά στην τοποθεσία που έγινε η περίφημη Ναυμαχία των Αργινουσών.

Οι Αργινούσες νήσοι (τώρα λέγονται Νήσοι Γκαρίπ στα τούρκικα) είναι μόλις λίγα μίλια απ’ τις ακτές της Τουρκίας. Οι αρχαίες ιστορικές πηγές μιλούσαν για τρία νησιά των Αργινουσών, αλλά η ακριβής τοποθεσία του τρίτου ήταν άγνωστη, μέχρι τώρα.

Σάββατο 7 Νοεμβρίου 2015

ΜΟΛΥΒΙ ΚΑΙ ΟΧΙ ΠΛΗΚΤΡΟΛΟΓΙΟ Η «ΣΥΝΤΑΓΗ» ΤΗΣ ΜΑΘΗΣΗΣ

Oι μαθητές και οι φοιτητές που χρησιμοποιούν μολύβι και χαρτί είναι αποδοτικότεροι στο να μαθαίνουν καινούργια πράγματα σε σύγκριση με όσους χρησιμοποιούν υπολογιστή και πληκτρολόγιο, σύμφωνα με νέα μελέτη ειδικών του Πανεπιστημίου Σταβάνγκερ στη Νορβηγία και του Πανεπιστημίου της Μασσαλίας στη Γαλλία.

Αυτό, όπως υποστηρίζουν οι ειδικοί, συμβαίνει επειδή όταν γράφουμε με το χέρι οι κινήσεις που κάνουμε αποτυπώνουν καλύτερα τα όσα καλούμαστε να μάθουμε σε μια περιοχή του εγκεφάλου που ονομάζεται περιοχή του Μπροκά (πρόκειται για μια περιοχή στην κάτω μετωπιαία έλικα του αριστερού ημισφαιρίου του εγκεφάλου που μελετήθηκε ενδελεχώς από τον γάλλο γιατρό Πολ Μπροκά, ο οποίος αποκάλυψε ότι αποτελεί το «κινητικό κέντρο του λόγου»). Το να αγγίζουμε απλώς το πληκτρολόγιο προκειμένου να γράψουμε ενεργοποιεί ελάχιστα αυτή την περιοχή του εγκεφάλου, κάτι που, ως φαίνεται, δεν ενισχύει εξίσου τη διαδικασία της μάθησης.
Παράλληλα απαιτείται μεγαλύτερη νοητική προσπάθεια και περισσότερος χρόνος προκειμένου να γράψουμε στο χαρτί, γεγονός που βοηθά στην αποτύπωση των αναμνήσεων.
Οι ερευνητές κατέληξαν σε αυτά τα συμπεράσματα που δημοσιεύονται στο επιστημονικό περιοδικό «Αdvances in Ηaptics» έπειτα από παρακολούθηση εθελοντών, σε ορισμένους εκ των οποίων ζητήθηκε να γράψουν με μολύβι και χαρτί ενώ στους υπολοίπους σε υπολογιστή. Και οι δύο ομάδες εθελοντών κλήθηκαν να μάθουν μια άγνωστη αλφάβητο.

Οι επιστήμονες κατέγραψαν την πορεία της μάθησης των εθελοντών στην τρίτη και στην έκτη εβδομάδα του πειράματος και, όπως είδαν, τα άτομα που χρησιμοποιούσαν την «παραδοσιακή» μέθοδο του μολυβιού και του χαρτιού είχαν καλύτερες επιδόσεις στην εκμάθηση της νέας αλφαβήτου. Παράλληλα απεικονίσεις του εγκεφάλου έδειξαν ότι στα άτομα που είχαν χρησιμοποιήσει μολύβι και χαρτί υπήρχε πολύ πιο έντονη δραστηριότητα της περιοχής του Μπροκά.

Πηγή: http://www.tovima.gr/

ΚΑΙ Η ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΜΟΥ

ΤΟ ΠΑΛΙΟ ΜΟΥ ΤΕΤΡΑΔΙΟ

άρθρο

ΤΟ ΠΑΛΙΟ ΜΟΥ ΤΕΤΡΑΔΙΟ

Πολλές φορές οι γονείς με ρωτούν ποια είναι η αξία του μαθητικού τετραδίου στην <<εποχή της πληροφορίας>>.

Και πραγματικά είναι απορίας άξιο πώς είναι δυνατόν αυτό το τόσο <<ταπεινό>>

εργαλείο να αποτελεί ακόμα και σήμερα ένα τόσο πολύτιμο βοήθημα για το δάσκαλο.

Πράγματι, σήμερα που μας <<βομβαρδίζει>> η ηλεκτρονική γνώση και η τεχνολογία μας ανοίγει διάπλατα το παράθυρο της ενημέρωσης πώς γίνεται η δάσκαλοι να επιμένουν στην καθημερινή χρήση αυτού του <<ευτελούς>> αντικειμένου!

Κι όμως για να το δούμε από κοντά και να αξιολογήσουμε τη θαυμαστή του απλότητα!

Το τετραδιάκι λοιπόν είναι:

Φθηνό
Εύχρηστο
Πανέμορφο
Ανακυκλώσιμο
Ελαφρύ
Σε άπειρα σχέδια, χρώματα, μεγέθη, διαστάσεις και τύπους.

Αν τώρα το αξιολογήσουμε και από την παιδαγωγική πλευρά και πάλι άριστα θα του βάλουμε μια και έχει τόσα προτερήματα!

Αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της ανάπτυξης πολλών δεξιοτήτων του παιδιού.
Κινητοποιεί τη φαντασία και την καλλιτεχνική δημιουργία.
Είναι η <<υπογραφή>> του χαρακτήρα και της προσωπικότητας του μαθητή.
Αφήνει το μαθητή να αυτενεργεί, να οριοθετεί, να υπογραμμίζει, να ταξινομεί και να βάζει την <<προσωπική του πινελιά>> σε κάθε εργασία του, κάτι που δεν μπορεί να κάνει καμία φωτοτυπία.
Η καθημερινή χρήση τετραδίου προάγει την καλλιγραφία, την ορθογραφική και συντακτική κατάρτιση του μαθητή.

Εμείς οι δάσκαλοι λοιπόν ας ξεφυλλίσουμε τα σκονισμένα μας σχολικά τετράδια

και ας τους δώσουμε τη θέση που δικαιωματικά τους ανήκει τόσο στην καρδιά μας όσο και στην καθημερινή μας πρακτική στην τάξη.

Άλλωστε αυτός δεν είναι και ο λόγος που φυλάξαμε και τα δικά μας τετράδια και τα τετράδια των παιδιών μας;

Το ίδιο έκανα κι εγώ και φύλαξα τετράδια δικά μου αλλά και της μητέρας μου!

Ίσως από μικρή καταλάβαινα πόσο αναντικατάστατα και πόσο πολύτιμα ήταν.

Τα έβγαλα μέσα από μια ξεχασμένη κούτα στο υπόγειο κάνοντας μαζί με την κόρη μου μια εργασία για το δικό της σχολείο.

Βρήκα ακόμα, αν είναι δυνατόν, και το πινακάκι μου του Νηπιαγωγείου!

Πέρασα ένα ολόκληρο πρωινό ξεφυλλίζοντας και πόσα μου ήρθαν στο μυαλό!

Και πόσο εκτίμησα εκείνους τους δασκάλους των περασμένων ετών που μέσα στη φαρέτρα των εφοδίων τους είχαν μόνο το μαυροπίνακα, την κιμωλία και το τετράδιο.

Μου φάνηκε πώς ήταν τόσο <<φωτισμένοι>> μια και με τόσα λίγα μας έμαθαν τόσα πολλά!

Τους ευχαριστώ σήμερα για όσα έκανα τότε και μοιράζομαι μαζί σας τους <<θησαυρούς>> που ανακάλυψα…..

Στους δασκάλους μου

Σολιδάκη Νίκη δασκάλα