Τρίτη 27 Μαΐου 2014

Δευτέρα 26 Μαΐου 2014

Είμαι το νερό και είμαι παντού




ΤΙ ΘΑ ΦΟΡΕΘΕΙ ΣΤΗΝ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΝΗ ΜΑΣ ΓΙΟΡΤΗ

ΣΤΑΓΟΝΕΣ: ΓΑΛΑΖΙΑ ΦΟΡΕΜΑΤΑΚΙΑ, ΚΟΡΔΕΛΕΣ......
ΟΥΡΑΝΙΟ ΤΟΞΟ: ΠΟΛΥΧΡΩΜΟ ΦΟΡΕΜΑ, ΧΡΩΜΑΤΙΣΤΕΣ ΚΟΡΔΕΛΕΣ......
ΑΦΗΓΗΤΕΣ: ΜΠΛΕ-ΛΕΥΚΟ
ΩΚΕΑΝΟΣ-ΠΕΛΑΓΟΣ: ΜΠΛΕ
ΚΟΡΙΤΣΙΑ: ΓΑΛΑΖΙΑ ΦΟΡΕΜΑΤΑ
ΑΓΟΡΙΑ: ΛΕΥΚΟ-ΜΠΛΕ-ΝΑΥΤΙΚΑ
ΙΩΑΝΝΑ (νερό):  ΛΕΥΚΟ-ΑΣΗΜΙ
ΣΠΥΡΟΣ (νερό βάφτισης): ΛΕΥΚΟ- ΣΤΑΥΡΟ


ΓΙΑ ΑΠΟΡΙΕΣ-διευκρινισεις:  ΣΤΕΙΛΤΕ ΜΟΥ ΜΕΙΛ: pineliesb2@gmail.com

Κυριακή 18 Μαΐου 2014

Το όνειρο του Α1

Ταξιδεύοντας με το όνειρο

«Αν μπορείς να το ονειρευτείς, μπορείς και να το κάνεις».
Ουόλτ  Ντίσνεϊ


    Παιδιά μου,  αξιοσημείωτη  είναι η προτροπή του αμερικανού παραγωγού ταινιών, σκηνοθέτη, σεναριογράφου, ηθοποιού και σχεδιαστή των κινούμενων σχεδίων, Ουόλτ Ντίσνεϊ, που οι  δημιουργίες του σκόρπισαν  το γέλιο σε εκατομμύρια παιδικές ψυχές.
    Όμως  το όνειρο, πρέπει να το πιστέψεις πολύ για να βγει αληθινό. Να αγωνιστείς για χάρη του, να το κυνηγήσεις, ακόμη κι όταν το βλέπεις μόνο τον καπνό του και το ίδιο να σου φαίνεται μακρινό και άπιαστο…
    Αφορμή για αυτή την παρότρυνση, μου έδωσε  το ποίημα της Αργυρώς Κοκορέλη  «Αντίο όνειρά μου», με θέμα   τα ταξίδια που έκανε, με όχημα το όνειρο, ένας συμμαθητής σας. Η ευρηματική αυτή σύλληψη της ποιήτριας, έδωσε την ευκαιρία στην  εφευρετική συνάδελφο της Α1 τάξεως, κ. Νίκη Σολιδάκη, να κινητοποιήσει τους μηχανισμούς  της έμπνευσης των  μικρών μαθητών της, με τα εξαιρετικά αποτελέσματα, που βλέπετε παρακάτω.
    Και μην ξεχνάτε πως χωρίς όνειρα, δεν υπάρχουμε. Χωρίς όνειρα είμαστε φαντάσματα της ύπαρξής μας…
   
Ο ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ ΤΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ
ΚΟΡΔΟΝΟΥΡΗΣ  ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ


Παρασκευή 9 Μαΐου 2014

Παρασκευή 2 Μαΐου 2014

Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΚΑΙ ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΠΑΡΑΜΥΘΙΟΥ ΜΑΣ

Παρασκευή   2   Μαϊου  2014
Στη θάλασσα όμως, οι βρώμικες σταγόνες ξέπλυναν όλες τις βρωμιές που είχαν πάνω τους και δυστυχώς μόλυναν όλη τη θάλασσα που βρίσκονταν τριγύρω τους.
Αφού είχε πια σταματήσει η βροχή στον ουρανό φάνηκε ένας λαμπρός και φωτεινός ήλιος.
Μαζί μ΄αυτόν εμφανίστηκε και το ΟΥΡΑΝΙΟ ΤΟΞΟ.
Οι πιο μικρές σταγόνες, δεν είχαν ξαναδεί ποτέ τους ΟΥΡΑΝΙΟ ΤΟΞΟ.
Μόλις το είδαν εντυπωσιάστηκαν και άνοιξαν το στόμα τους με θαυμασμό.
Είχε τόσα πολλά χρώματα: κόκκινο, κίτρινο, μπλε, μοβ…………
Όταν ο ήλιος έγινε πολύ-πολύ ζεστός και χάθηκε το ΟΥΡΑΝΙΟ ΤΟΞΟ, έγινε κάτι πολύ παράξενο!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Σιγά-σιγά οι σταγόνες άρχισαν να ανεβαίνουν ξανά ψηλά στον ουρανό.
Ένα καινούριο ταξίδι είχε αρχίσει!!!